Τήν Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί προεξῆρχε τῆς Ἀρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας στόν Ἐνοριακό Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου Πάπαρι Μαντινείας, κατά τήν διάρκεια τῆς ὁποίας τέλεσε τήν εἰς Διάκονον χειροτονίαν τοῦ π. Ἀριστείδου Ἠλ. Σκόρδου, ὁ ὁποῖος εἰσέρχεται στόν ἔγγαμο ἱερό Κλῆρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Ὁ π. Ἀριστείδης κατάγεται ἀπό τό χωριό Πάπαρι καί εἶναι ἀπόφοιτος τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν.
Ἡ χειροτονία τοῦ νέου Διακόνου πραγματοποιήθηκε ἐν μέσω πολυπληθοῦς ἐκκλησιάσματος ἀπό τό χωριό Πάπαρι καί τήν γύρω περιοχή τῆς Ἀρχιερατικῆς Περιφερείας Βαλτετσίου, ἀλλά καί συγχωριανῶν ἀπό τήν Ἀθήνα.
Στήν ὁμιλία του ὁ νέος Διάκονος ἀναφέρθηκε μέ πολλή συγκίνηση στήν εὐλογημένη πορεία, πού τόν ὁδήγησε στή μεγάλη ἀπόφαση νά ἱερωθεῖ, καί εὐχαρίστησε θερμά ὅλους ὅσους τόν στήριξαν στή ζωή του καί τόν χειραγώγησαν, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«"Ἡ Θεία Χάρις ἡ πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα",
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ,
σεβαστοί Πατέρες,
ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
εἶναι τά ἅγια λόγια, πού ἀκούει ὁ κάθε Ἱερέας κατά τήν ὥρα τῆς χειροτονίας του.
Γίνεται ἀπό τήν πρώτη στιγμή σαφές, ὅτι τό ἔργο πού ἀναλαμβάνει ὁ Ἱερέας δέν εἶναι μετρημένο στά ἀνθρώπινα μέτρα, ἀλλά τά ὑπερβαίνει σέ πολύ μεγάλο βαθμό, ἀφοῦ εἶναι φτιαγμένο μέ τά μέτρα τοῦ Θεοῦ.
Ἡ Ἱεροσύνη εἶναι τό δῶρο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Ὁ χοϊκός ἄνθρωπος γίνεται φορέας τῆς θείας Χάριτος, γιά νά ἀπεκδυθεῖ τόν παλαιό ἄνθρωπο καί νά μεταδίδει στήν χριστιανική κοινότητα Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, κηρύττοντας τήν ἀλήθεια, ὥστε νά ἐκπληρωθεῖ ὁ σκοπός τοῦ κάθε Χριστιανοῦ, δηλαδή ἡ αἰώνια ζωή.
Ὁ Ἱερέας εἶναι ὁ ἐργάτης τοῦ ἀμπελῶνος Χριστοῦ. Πρέπει νά αὐξάνει τά πνευματικά του τάλαντα, ἔτσι ὥστε νά εἶναι παράδειγμα γιά τούς ὑπόλοιπους Χριστιανούς, γιά νά τούς ὁδηγήσει στό δρόμο τῆς Ἐκκλησίας.
Ἔτσι καί ἐγώ, Σεβασμιώτατε, σήμερα δέχομαι καί ἀποδέχομαι αὐτό τό δῶρο, μέσῳ τῶν ἁγίων χειρῶν σας, καί, συναισθανόμενος τήν ἀναξιότητά μου, προσεύχομαι νά ἀδειάσει ἡ καρδιά μου ἀπό σκέψεις, ἐπιθυμίες καί μέριμνες βιοτικές, γιά νά προσφέρω τόν ἑαυτό μου ἀνοιχτό καί καθάριο στή σοφία τοῦ Θεοῦ καί νά γίνω πιστός στρατιώτης τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς ζωῆς, Χριστοῦ.
Δεχόμενος αὐτό τό δῶρο τῆς Ἱεροσύνης, ὀφείλω νά ἀγωνίζομαι μέ ταπεινοσύνη, ὥστε νά ζήσω ἐν μετανοίᾳ αὐτό τό μέγα μυστηριο. Ἔτσι ἐπιτυγχάνετε συνδυαστικά νά κάνω περήφανο καί ἐσᾶς, πού σέ λίγο θά θέσετε τήν χεῖρα σας ἐπί τῆς κεφαλῆς μου καί θά μέ ἐμπιστευτεῖτε κάνοντάς με λειτουργό τοῦ Ὑψίστου.
Βαθιά συγκίνηση μέ διακατέχει, ἅγιε Γέροντα, τήν ἱερή αὐτή στιγμή πού βρίσκομαι ἐνώπιόν Σας, συναισθανόμενος βαθύτατα αὐτό τό ὑψηλό λειτούργημα τῆς ἱερατικῆς κλήσεως, γιατί ὁ πόθος πού εἶχα ἀπό παιδί σήμερα παίρνει σάρκα καί ὀστά στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου στό χωριό σας, στό χωριό μας, στό ἀγαπημένο μας Πάπαρι Ἀρκαδίας.
Εἶμαι ἰδιαίτερα συγκινημένος, γιατί σέ αὐτόν τόν Ἱερό Ναό, στόν Ἅγιο Νικόλα μας, ξεκίνησε νά διαγράφεται ἡ χριστιανική μου πορεία.
Στό κέντρο αὐτοῦ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ὁ μακαριστός πάπα – Κώστας Παπανικολάου, ὁ γνωστός Παπακωτσιούλας, μέ βάπτισε, ἐν συνεχεία μοῦ μετέδωσε τήν πρώτη μου Θεία Εὐχαριστία καί ὕστερα σάν παπαδάκι διακονοῦσα στό Ἱερό μαζί μέ τά ἄλλα παιδιά.
Στήν συνέχεια ὑπηρέτησα στό Ἀναλόγιο ὡς Ἱεροψάλτης καί, προσφάτως, προσέφερα ἐκ τῆς θέσεως τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἐπιτρόπου.
Σεβασμιώτατε, ἡ ζωή μου εἶναι συνυφασμένη μέ τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου καί σᾶς εὐχαριστῶ πού ἐπιλέξατε αὐτό τό σπουδαῖο δῶρο, δηλαδή νά μοῦ δώσετε σέ αὐτόν ἐδῶ τόν Ἱερό Ναό τόν πρῶτο βαθμό τῆς Ἱεροσύνης.
Ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού στάθηκα ταπεινά μπροστά σας, ζητώντας τήν συστατική ἐπιστολή γιά τήν Ριζάρειο Ἐκκλησιαστική Σχολή, ἐκφράζοντάς σας τόν πόθο ὅτι κάποια στιγμή θά ἤθελα νά ἱερωθῶ, ἐσεῖς μέ στηρίξατε, ὄχι μόνο τότε, ἀλλά καί μετά ἀπό τέσσερα χρόνια, πού ἦρθα νά σᾶς ξαναζητήσω συστατική ἐπιστολή γιά τήν Ἀνώτατη Ἐκκλησιαστική Ἀκαδημία Ἀθηνῶν.
Κάθε φορά πού σᾶς συναντοῦσα τά λόγια σας ἦταν νουθετικά πρός τό πρόσωπό μου καί προσπαθοῦσα νά κάνω πράξη αὐτά πού μοῦ λέγατε μέ ἀγάπη Χριστοῦ.
Σᾶς εὐγνωμονοῦμε, Σεβασμιώτατε, πού ὅταν ἤρθαμε μέ τήν σύζυγό μου Ἰωάννα νά σᾶς ἐπισκεφθοῦμε καί νά σᾶς προσκαλέσουμε στό Γάμο μας, ἐσεῖς ὄχι μόνο δεχθήκατε τήν πρόσκληση, ἀλλά μᾶς τιμήσατε καί μᾶς παντρέψατε. Αὐτό εἶναι μεγάλη τιμή γιά ἐμᾶς.
Καί νά! Τώρα ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ὥστε σήμερα νά λαμβάνω τόν πρῶτο βαθμό τῆς Ἱεροσύνης ἀπό τά ἅγια καί τίμια χέρια σας.
Σᾶς εὐχαριστῶ γιά τήν περισσή πατρική ἀγάπη, πού μοῦ δείχνετε, καί γιά τήν ἐμπιστοσύνη, μέ τήν ὁποία μέ περιβάλλετε ἕως σήμερα.
Σέ αὐτό τό σημεῖο θά ἤθελα νά ἐκφράσω, μέ τήν ἄδειά σας, τίς εὐχαριστίες μου πρός κάποια πρόσωπα, πού συνέβαλλαν καί αὐτά στήν διαχρονική πορεία τῆς ἱερατικῆς μου κλήσεως.
Ἀρχικά, εὐχαριστω τόν πνευματικό μου καθοδηγητή Ἀρχιμανδρίτη πατέρα Θεόκλητο Ντούλια, ὁ ὁποῖος ἀπό τήν ἐφηβική μου ἡλικία μέ ἀγκάλιασε πατρικά, φυτεύοντας μέσα μου τόν Χριστό.
Ὅλα αὐτά τά χρόνια στάθηκε στό πλευρό μου, ἐνισχύοντάς με στήν πνευματική μου πορεία. Μέ τίς συμβουλές καί τή συμπαράστασή του μέ ἔκανε νά νιώθω ἀσφάλεια καί σιγουριά.
Εὐχαριστῶ τόν πατέρα Ἰωάννη Σουρλίγγα, Προϊστάμενο τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως καί Ἐφημέριο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Πάπαρι, πού σάν μεγάλος ἀδερφός μέ πῆρε ἀπό τό χέρι καί μέ μύησε στά ἐκκλησιαστικά δρώμενα.
Στόν πατέρα Ἰωάννη ὀφείλω πάρα πολλά γιά ὅσα μοῦ ἔμαθε μέσα ἀπό τήν συνύπαρξή μας στό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο. Στό πλευρό του βρῆκα τόν μεγάλο ἀδερφό, πού μοῦ ἔλειπε. Μοῦ ἔδειξε πώς νά ξεχωρίζω τό σωστό ἀπό τό λάθος καί τό καλό ἀπό τό κακό. Ἀκόμα, τόν εὐχαριστῶ γιατί μαζί μέ τήν Πρεσβυτέρα του Ἑλένη, μᾶς ἄνοιξαν τό σπίτι τους καί γίναμε, μαζί μέ τή σύζυγό μου Γιαννούλα, μέρος τῆς οἰκογενείας τους, ἀφοῦ μᾶς στεφάνωσαν.
Παπαγιάννη μου, ἔτσι σέ ξέρω, ἔτσι σέ λέω, ἔτσι θά σέ λέω. Θυμήσου με στίς προσευχές σου. Τί νά πρωτοθυμηθῶ. Σέ εὐχαριστῶ γιά ὅλα.
Αὐτή τή στιγμή θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω τήν πολυαγαπημένη σύντροφο τῆς ζωῆς μου, τήν συνοδοιπόρο μου, Ἰωάννα.
Θέλω νά γνωρίζεις ὅτι στό πρόσωπό σου βρῆκα τήν ἐκπλήρωση τοῦ ἱεροῦ μου πόθου. Πάντοτε ἄοκνη, μέ ἀπέραντο ζῆλο, μέ φόβο Θεοῦ, διακατέχεσαι παντοτε στή ζωή σου. "Ἡ ἀγάπη γιά τό Χριστό", μοῦ εἶπες, "μέ ὁδηγεῖ κοντά σου, Ἀριστείδη μου". Εὔχομαι ἡ Παναγία νά εἶναι πάντοτε στό πλευρό μας καί νά μᾶς φωτίζει, καθοδηγώντας καί στηρίζοντάς μας.
Ἀκόμα, θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω τούς ἀγαπημένους μου γονεῖς Ἠλία καί Βασιλική, πού μέ τήν σωστή τους ἀνατροφή, μέ φόβο Θεοῦ, ἀλλά καί ἀγάπη, μέ ὁδήγησαν πρῶτοι στήν Ἐκκλησία. Χωρίς τήν ἐν Χριστῷ ἀνατροφή καί ἀγάπη σας, σεβαστοί μου γονεῖς, δέν θά ἤμουν ἐδῶ σήμερα. Μέ στηρίξατε σέ κάθε μου ἀπόφαση, γι’ αὐτό σας εἶμαι εὐγνώμων.
Εὐχαριστῶ πολύ τά ἀδέρφια μου Σταυρούλα, Θεοφάνη καί Ἰωάννη, πού πάντοτε μέ στηρίζουν σέ κάθε μου ἀπόφαση.
Προσεύχομαι γιά τήν οἰκογένεια τῆς συζύγου μου, τούς γονεῖς της Σταῦρο καί Παναγιώτα, τά ἀδέρφια της καί τούς λοιπούς οἰκείους τους, πού μέ δέχτηκαν στήν οἰκογένειά τους μέ ἀγάπη, σάν νά εἶμαι δικό τους παιδί, δικός τους ἀδελφός.
Εὐχαριστῶ τούς πολυαγαπημένους μου παπποῦδες Ἀριστείδη καί Θεοφάνη καί τή γιαγιά μου Γιαννούλα, πού μέ ἀγαποῦν καί μέ στηρίζουν καί μέ ἀνέθρεψαν μέ τούς γονεῖς μου ἐν νουθεσίᾳ Κυρίου.
Εἶναι ἱερό μου χρέος νά μακαρίσω τήν σεβαστή γιαγιά μου Σταυρούλα, πού ἀναπαύεται ἐν Κυρίῳ καί συναγάλλεται μετά τῶν Ἁγίων καί τῶν Ἀγγέλων, συμμετέχοντας στή σημερινή ξεχωριστή ἡμέρα γιά μένα.
Θά ἤθελα, ἐπίσης, νά εὐχαριστήσω τούς Ἱερεῖς τῆς Ἀρχιερατικῆς Περιφερείας Βαλτετσίου π. Γεώργιο Κωστόγιαννη, Ἐφημέριο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀσέας καί Ἁγίας Αἰκατερίνης Τριπόλεως, τόν π. Λάμπρο Ἀποστολόπουλο, Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας Λιανοῦ καί Ἀθηναίου καί ὅλους τούς Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς μας, πού μέ στήριξαν καί μέ τόν καλό τους λόγο καί τήν προσευχή τους, καθώς καί τούς συμμετέχοντας Ἱερεῖς, πού σήμερα συμπροσεύχονται γιά μένα στην προσωπική μου Πεντηκοστή.
Ἐκ βάθους καρδίας εὐχαριστῶ τήν κυρία Κων/να Παπαδοπούλου, ἤ ἀλλιῶς τήν κυρα Ντίνα, πού ὅλα αὐτά τά χρόνια μέ στήριξε σάν παιδί της, μέ προστάτευσε ὅπου χρειάστηκε, μέ ἀγκάλιασε μέ περισσή ἀγάπη.
Παράλειψις θά ἦταν νά μήν μνημονεύσω τον μακαριστό σύζυγό της Θεόδωρο Παπαδόπουλο, ἤ ἀλλιῶς κυρ Θοδωρή. Στόν ἄνθρωπο αὐτό χρωστάω τό ὅτι μυήθηκα στήν ἱεροψαλτική τέχνη καί σήμερα ἀναξίως ὑμνολογῶ τόν Θεό. Αὐτός ἦταν ὁ ἄνθρωπος πού μέ ἀνέβασε στό Ψαλτῆρι μόλις σέ ἡλικία 10 ἐτῶν. Ὁ Θεός νά ἀναπαύσει τήν ψυχοῦλα του.
Εὐχαριστίες ὀφείλω στόν κ. Γεώργιο Παπαδόπουλο, νῦν Ἱεροψάλτη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Πάπαρι, πού μέ ἀγαπάει σάν δικό του παιδί καί μέ στηρίζει μέχρι σήμερα.
Ἀκόμα εὐχαριστῶ τίς οἰκογένειες τοῦ κ. Δημητρίου Τσάφου καί τῆς κ. Εὐγενίας Ἀρμούτη, μελῶν τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἁγίου Νικολάου, πού συνεργαστήκαμε ἄριστα γιά τόσα χρόνια.
Εὐχαριστῶ ὅλους τούς συγγενεῖς μου, πού μέ στήριξαν ἕως σήμερα, τούς κατοίκους τοῦ χωριοῦ Πάπαρι, τούς κατοίκους καί τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ Δάφνης – Μανιατίου καί τούς κατοίκους ὅλων τῶν χωριῶν τοῦ Δήμου Βαλτετσίου, πού εἶχαν ἕναν καλό λόγο νά ποῦν.
Ξεχωριστή ἦταν καί ἡ στήριξη τῶν προσωπικῶν μου ἀδελφικῶν φίλων Νικολάου, Χρήστου καί Δημητρίου, πού μόνο καλές στιγμές θά ἔχω νά θυμᾶμαι ἀπό αὐτούς.
Θά προσεύχομαι γιά τούς καθηγητές τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν καί τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, πού μοῦ δίδαξαν τά ἱερά γράμματα.
Ἄριστη ἦταν ἡ συνεργασία μου μέ τόν Διευθυντή τοῦ πολυκαταστήματος "Α/Β Βασιλόπουλος" κ. Ἀνδρέα Καραβούλια, τούς λοιπούς συνεργάτες τῆς διοικήσεως καί ὅλους τούς ὑπαλλήλους τοῦ ἐν λόγῳ καταστήματος, πού μέ στήριξαν ἕως τήν σήμερον.
Εὐχαριστῶ τούς παρισταμένους Ἱεροψάλτες καί ὅλους τούς ἀδελφούς Παπαραίους γιά τήν παρουσία τους σήμερα ἐδῶ, τούς Προέδρους τῶν δύο Συλλόγων τοῦ χωριοῦ μας, καί ὅλους ὅσους ὁδοιπόρησαν καί βρέθηκαν σήμερα κάτω ἀπό τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Πάντα στήν Πρόθεση θά προσεύχομαι γιά σᾶς.
Τέλος, Σεβασμιώτατε, παρακαλῶ νά εὔχεσθε πρός τόν Κύριον, τήν Παναγία μας καί τούς Ἁγίους, ὥστε νά ἀξιωθῶ νά διακονῶ ἀκατακρίτως τήν Ἐκκλησία καί ἡ Θεία Χάρις νά συγχωρεῖ τίς ἁμαρτίες μου, νά καθαρίζει τούς λογισμούς μου καί νά θεραπεύει τίς ἀδυναμίες μου.
Ἰδού ὁ δοῦλος Κυρίου! Γένοιτό μοι, Κύριε, κατά τό ρῆμα σου καί τό θέλημά σου!
Ἐνίσχυσε τήν ἱερατική μου διακονία καί ἀξίωσέ με νά εἰσέλθω καί νά ὑπηρετῶ εἰς τά ἐνδότερα τοῦ καταπετάσματος, ὅπου Ἄγγελοι ἐπιθυμοῦσι παρακῦψαι, πρεσβείαις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Νικολάου, Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ Θαυματουργοῦ, τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Δημητρίου καί Παύλου, Πολιούχων Τριπόλεως, τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους καί πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἀμήν».
Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας ἀπηύθυνε πατρικές συμβουλές καί νουθεσίες πρός τόν χειροτονούμενο, ἐξῆρε τό μεγαλεῖο τῆς Ἱεροσύνης καί ὑπογράμμισε ὅτι ὁ Κληρικός πρέπει νά εἶναι ἐργατικός, προσεκτικός, φιλακόλουθος, νά φοβᾶται τόν Θεό καί ντρέπεται τόν Λαό, ἔτσι ὥστε ὅλος του ὁ ἀγῶνας νά ἀποσκοπεῖ στήν πραγμάτωση ἁγιασμένης πορείας καί ζωῆς, μέ σκοπό τήν διαφύλαξη τοῦ ποιμνίου πού ὁ Κύριος του ἐμπιστεύεται κατά τήν ὥρα τῆς χειροτονίας του.
Εὐχόμαστε στόν νέο Διάκονο τῆς Ἐκκλησίας μας καλή διακονία καί ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά εἶναι πάντοτε μαζί του.
Warning: No images in specified directory. Please check the directoy!
Debug: specified directory - http://inagiouvasileioutripoleos.gr/images/xeirotonia